نشست و هم اندیشی کانون کوهنوردان سنندج
نشست کانون کوهنوردان سنندج دیروز طی مراسمی در سالن آمفی تئاتر جمعیت هلال احمر کردستان برگزار شد.این مراسم از سلسله نشستهای هماندیشی بود که به دعوت کانون کوهنوردان سنندج و حضور گروههای مستقل و عضو کانون صورت گرفت.در ابتدای مراسم جناب آقای کریمی مقدم سخنان خود را با موضوع احداث ایستگاه امداد و نجات در کوهستان آبیدر شروع کردند.ایشان با اشاره به اینکه کوهستان آبیدر و بویژه قلهی آبیدر نماد معنوی شهر سنندج میباشد،و همچنین اینکه هر هفته،روزهای جمعه کوهستان آبیدر میزبان 3 تا 5 هزار نفر از اقشار مختلف مردم(سنندج کلا 10 هزار خانوار داره یعنی از هر 2 خانوار 1 نفر جمعه ها میرن آبیدر...!!یه کم کمتر می گفتی می شد باور کرد...) و کوهنوردان بومی منطقه است،بر لزوم احداث این ایستگاه تاکید کردند.پس از ایشان جناب آقای حقیقیان مسئول کانون سنندج با اشاره به مراسمی که در روز جمعه مورخ 05/07/ 90 ساعت 5 و 30 دقیقه صبح در کوه آبیدر در محل ایستگاه فرستنده تلویزیونی،مبنی بر حضور بهم رسانی کوهنوردان و انجام امور اولیه مربوط به احداث ایستگاه از کلیه کوهنوردان و اعضای کانون دعوت به عمل آورد.پس از ایشان جناب آقای مهندس غربی در مورد مسائل فنی امداد و نجات کوهستان مباحثی را مطرح نمودند.ایشان با اشاره به اینکه در ادوار گذشته و دورههای فصلی گروههای دیگری همچون گروه ئاریز و شاهو وظیفهی امداد و نجات را در کوهستان بر عهده داشتهاند مهمترین مسائل امداد ونجات را تشریح کردند.امور هلال احمر به 3 دسته قبل(آموزش،تدارکات،لوجستیک)،حین(مدیریت بحران،اعزام) و بعد(اسکان و ...) تقسیم میشوند.در کوهستان بحث حادثه مطرح است که با توجه به تعریف اصطلاحی آن حادثه یک رویداد انسانساز است.مکان احداث ایستگاه باید واجد 3 ویژگی اثربخشی،کارایی و مدیرت زمان باشد.اثربخشی:ایجاد حس امنیت و آرامش برای استفادهکنندگان از کوهستانکارایی:در دسترس بودن ایستگاهمدیریت زمان:به عنوان مثال حداکثر زمان امدادرسانی برای سقوط بهمن 30 دقیقه میباشد،20 دقیقه زمان بهینه میباشد.برای خفگی این زمان بین 6 تا 8 دقیقه می باشد.موارد CPR این زمان 4 دقیقه میباشد. در ادامه برنامه گواهینامه پایان دوره به کسانی که دوره کارآموزی را به پایان رسانیده بودند،اهداء شد.حسن ختام برنامه تریبون آزادی بود که برگزار شد.که تنی چند از حاضرین نظرات و پیشنهادهای خود را مطرح کردند.جناب آقای زینبی نیز در پایان با ایراد سخنانی مبنی بر اطلاع رسانی و رسانه سازی امور کانون و سایر گروههای عضو،همچنین خواستار ساماندهی و اصلاح بوفه های مستقر در دامنهی آبیدر و پاکسازی آنان از دخانیات بخصوص قلیان و اموری که هیچ سنخیتی(دوست عزیز قرار بر این نیست هر کس به آبیدر برود اعمالی و اموری مطابق ذهنیت شما انجام دهد...) با امر ورزش،محیط پاک کوهستان و کوهنوردی ندارند،را خواستار شدند.
از وبلاگ کاردوخ
شیپورچی:
خدا بخیر کند آبیدر را ... خیلی ها خواستن بر آبیدر یادگاری بر جا گذارند،هر کس آمد گفت من در آبیدر آنچنان کردم و این چنان از آقای نعمتیان و دبیر هیئت وقت زنده یاد روحی تا آقای مرادیانی و دیگر کسانی که داعیه ساخت وساز در آبیدر داشته اند حالا نوبت "کانون کوهنوردان آبیدر دوست" و جناب حقیقیان است که شاید بتوانند در رزومه کاری های آینده نامی از این شاهکارشان بر آبیدر بیاورند...
بلاخره نوبتی هم باشه نوبت ماست شایدبا بچه های گروهمون(آره بابا ما هم گروهی و برو بیایی داریم) بتونیم یه ایستگاه شکم یا سوپر مارکتی جهت تغذیه کوهنوردانی که بعد از امداد نیاز به ساندیس دارند احداث کنیم...